Miasta uzdrowiskowe w Polsce od wieków stanowią o sile rodzimego lecznictwa. Polska znajduje się w czołówce europejskich krajów pod względem liczby miejscowości uzdrowiskowych. Obecnie funkcjonuje aż 47 uzdrowisk oficjalnie uznanych przez Ministerstwo Zdrowia. Ich rozproszenie na mapie kraju pozwala dopasować kuracje do indywidualnych potrzeb pacjentów – od nadmorskich inhalacji po kąpiele siarczkowe w sercu Gór Świętokrzyskich. Co ciekawe, odległości między miastami uzdrowiskowymi są na tyle zróżnicowane, że kuracjusze mogą wybierać między kameralnymi miasteczkami a większymi ośrodkami oddalonymi nawet o setki kilometrów od siebie.

Polskie uzdrowiska bazują na bogactwie naturalnych surowców leczniczych takich jak wody mineralne, borowina, solanki czy specyficzny mikroklimat sprzyjający regeneracji organizmu. Właśnie dlatego w Polsce znajduje się tak wiele gmin uzdrowiskowych otoczonych obszarami ochrony uzdrowiskowej, dbających o utrzymanie środowiska wolnego od zanieczyszczeń. W kontekście rosnących globalnych napięć, wiele osób zastanawia się, czy Polska jest bezpieczna w razie wojny – tymczasem miasta uzdrowiskowe, położone często z dala od głównych aglomeracji i przemysłowych centrów, postrzegane są jako spokojne i relatywnie bezpieczne miejsca do regeneracji.

Podział uzdrowisk w Polsce – od Bałtyku po Beskidy

Miasta uzdrowiskowe w Polsce dzielą się przede wszystkim według lokalizacji geograficznej na cztery główne grupy:

• uzdrowiska nadmorskie, takie jak Kołobrzeg, Świnoujście czy Sopot, słynące z leczenia chorób górnych i dolnych dróg oddechowych dzięki inhalacjom solankowym i korzystnemu mikroklimatowi Bałtyku,
• uzdrowiska nizinne (m.in. Ciechocinek, Busko-Zdrój, Nałęczów), które wyróżniają się bogactwem wód siarczkowych i solankowych oraz łagodnym klimatem,
• uzdrowiska podgórskie, z Polanicą-Zdrojem czy Iwoniczem-Zdrojem na czele, gdzie klimat podnóża gór łączy się z dobrodziejstwem wód mineralnych,
• uzdrowiska górskie, w tym Krynica-Zdrój czy Lądek-Zdrój, oferujące unikalny mikroklimat Beskidów i Sudetów oraz wodom leczniczym o wyjątkowych właściwościach.

Warto dodać, że najwyżej położone miasto w Polsce – Zakopane – również posiada walory uzdrowiskowe i przyciąga osoby szukające regeneracji w surowym, górskim klimacie.

Takie zróżnicowanie pozwala na leczenie chorób układu krążenia, układu oddechowego czy schorzeń układu nerwowego w warunkach dostosowanych do wymagań konkretnego pacjenta.

Bogactwo naturalnych surowców leczniczych w polskich uzdrowiskach

Największym skarbem polskich miejscowości uzdrowiskowych są wody mineralne, które różnią się składem i działaniem. Nałęczów słynie z wód żelazistych pomocnych w leczeniu układu krwiotwórczego i niedokrwistości, Busko-Zdrój z wód siarczkowych wspierających kuracje przy chorobach skóry czy narządu ruchu, a Świeradów-Zdrój z wód radonowych stosowanych przy problemach hormonalnych i chorobach naczyń obwodowych.

Nie można zapominać o borowinie i torfie leczniczym, które wykorzystywane są w formie okładów, kąpieli i tamponów ginekologicznych. Ich właściwości przeciwzapalne oraz regenerujące znalazły zastosowanie m.in. w leczeniu chorób ortopedyczno-urazowych i reumatologicznych.

W wielu uzdrowiskach popularne są także kąpiele solankowe i inhalacje, które znakomicie sprawdzają się w leczeniu chorób układu oddechowego i poprawie funkcjonowania dróg moczowych.

Kiedy warto odwiedzić polskie uzdrowiska? Lista wskazań

W uzdrowisku leczy się nie tylko choroby układu krążenia czy układu oddechowego. Szeroki wachlarz specjalizacji sprawia, że miasta uzdrowiskowe w Polsce pomagają pacjentom cierpiącym również na:

• schorzenia układu nerwowego (w tym stany po udarach),
• choroby ortopedyczno-urazowe oraz reumatologiczne,
• choroby kardiologiczne i naczyń obwodowych,
• zaburzenia pracy układu trawienia,
• choroby skóry i przydatków oka,
• problemy z nerkami i dróg moczowych,
• a także choroby kobiece.

Nałęczów pozostaje jedynym polskim uzdrowiskiem specjalizującym się wyłącznie w leczeniu schorzeń układu krążenia, natomiast Szczawnica i Rymanów-Zdrój słyną z kompleksowej terapii chorób układu oddechowego.

Lecznictwo uzdrowiskowe w praktyce – od pijalni wód po nowoczesne zabiegi

Obiekty sanatoryjne i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego w Polsce oferują szeroki wachlarz zabiegów. Leczenie uzdrowiskowe obejmuje:

• balneoterapię, czyli kąpiele mineralne, siarczkowe, solankowe i borowinowe, inhalacje oraz kuracje pitne w pijalniach wód mineralnych,
• fizjoterapię – kinezyterapię, elektroterapię, magnetoterapię i masaż leczniczy,
• klimatoterapię, czyli wykorzystanie właściwości leczniczych klimatu poprzez spacery po parku zdrojowym, liczne szlaki turystyczne i gimnastykę na świeżym powietrzu.

Dzięki temu kuracjusze z całego świata mogą liczyć na kompleksową opiekę i indywidualne dopasowanie terapii. Wiele miejscowości uzdrowiskowych organizuje także turnusy rehabilitacyjne, szczególnie po operacjach narządu ruchu i w przypadkach przewlekłych chorób układu krążenia.

Warto jednak pamiętać, że nie wszystkie polskie miasta uzdrowiskowe są w idealnej kondycji finansowej – w zestawieniach czasem pojawiają się także najbardziej zadłużone miasta w Polsce, co wpływa na tempo modernizacji infrastruktury sanatoryjnej.

Zdrowie ukryte w polskim krajobrazie

Polskie miasta uzdrowiskowe to nie tylko leczenie. To także możliwość wypoczynku w malowniczej dolinie, korzystania z licznych szlaków turystycznych czy delektowania się lokalną kulturą i kuchnią. Pobyt w takich miejscach pozwala oderwać się od codzienności i w pełni wykorzystać korzystny wpływ natury na zdrowie. Niektóre z nich – jak Szczawnica – rozciągają się wzdłuż dolin rzecznych na wyjątkowo długim obszarze, co skłania do refleksji, które jest najdłuższym miastem w Polsce.

Niezależnie, czy ktoś szuka ulgi w chorobach górnych dróg oddechowych, układu krążenia czy pragnie regeneracji układu nerwowego – polskie uzdrowiska są gotowe otworzyć swoje drzwi.

FAQ – najczęściej zadawane pytania